Toruń, dnia 30 kwietnia 2015 roku
Złożenie przez uprawnionego do zachowku wniosku o stwierdzenie nabycia spadku na podstawie ustawy przerywa bieg terminu przedawnienia jego roszczenia o zachowek należny od spadkobiercy ustawowego.
To istota wyroku Sądu Najwyższego z dnia 11 lutego 2015 r. (sygn. akt I CSK 753/13). Prawo do zachowku nie wynika z tego, że spadkobierca ustawowy nie został powołany do spadku (ponieważ spadkodawca pozostawił testament, w którym powołał do spadku inną, niż spadkobierca ustawowy, osobę), lecz z faktu, że w wyniku likwidacji masy spadkowej na skutek dokonanej przez spadkodawcę darowizny, spadkobierca ustawowy nie otrzymał należnego mu zachowku, mimo powołania do dziedziczenia. Jak przyjmuje się w literaturze i orzecznictwie, sytuacja taka uzasadnia roszczenie o zachowek na podstawie art. 991 § 2 k.c. Przepis artykułu 1007 k.c., dotyczący przedawnienia roszczenia o zachowek nie reguluje odrębnie sytuacji, gdy roszczenia tego dochodzi spadkobierca ustawowy przeciwko innemu spadkobiercy ustawowemu. Identyczne stanowisko wyraził Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 10 października 2013 r. (sygn. akt III CZP 53/13).