Kupowanie przez powoda pozwanej ubrań oraz darowanie telewizora i starej kanapy, co zostało przez pozwaną przyznane, z uwagi na łączącą wówczas powoda z pozwaną intymną relację, czyni zadość zasadom współżycia społecznego i w związku z tym nie może być podstawą roszczenia o zwrot kwot wydatkowanych na wyżej wskazane cele - uznał Sąd Okręgowy w Łodzi w Wyroku z dnia 21 października 2016 r. (sygn. akt III Ca 805/16).
W sprawie zawisłej przed Sadem Rejonowym w Pabianicach powód domagał się zasądzenia od pozwanej kwoty 33.675,56 złotych wraz z ustawowymi odsetkami. W uzasadnieniu pozwu wskazał, że żąda zwrotu pożyczonych pozwanej pieniędzy na opłaty za wynajęty przez nią lokal, jego wyposażenie, wyżywienie i ubrania. Powód ma 55 lat i był zatrudniony w szkole. 17 - letnia wówczas pozwana w listopadzie 2011 r. nawiązała romans z powodem, który ją uwiódł i sprawił, że pozwana wyprowadziła się od swoich rodziców i od 2 kwietnia 2012 r. zamieszkała wraz z powodem i jego konkubiną w mieszkaniu powoda. Pozwana miała problemy z nauką w szkole średniej i popadła w konflikt z rodzicami, którzy nie mogli pogodzić się z sytuacją, iż ma romans z mężczyzną starszym od jej ojca. Z uwagi na fakt, iż od powoda we wrześniu 2012 r. wyprowadziła się konkubina, z którą wspólnie pracował, powód doszedł do przekonania, iż najlepiej będzie gdy pozwana wynajmie mieszkanie, w którym zamieszka, to wówczas konkubina wróci do niego, a ludzie nie będą mówić, że mieszka z młodą dziewczyną. Pozwana podpisała w dniu 11 października 2012 r. umowę najmu mieszkania na okres 12 miesięcy. Pozwana wyprowadziła się od powoda i zamieszkała w wynajętym mieszkaniu w grudniu 2012 r. Powód dał pozwanej na wyposażenie mieszkania swoją starą kanapę, która rozpadła się w czasie użytkowania i telewizor. Powód dawał pozwanej prezenty w postaci ubrań np. bluzki. Pozwana była zakochana w powodzie i uważała, że pozostaje z nim w związku konkubenckim. Powód nigdy nie mówił pozwanej, iż pożycza jej jakiekolwiek pieniądze, które będzie musiała mu zwrócić.
Sąd Rejonowy w Pabianicach uznał roszczenie powoda jako całkowicie bezzasadne i oddalił powództwo. Powód nie przedstawił żadnych wiarygodnych dowodów na potwierdzenie faktu, iż udzielił pozwanej jakiejkolwiek pożyczki lub pożyczek, które pozwana zobowiązana byłaby zwrócić. Roszczenie powoda może być jedynie rozpatrywane na gruncie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu, to jest art. 405 kodeksu cywilnego. Powód nie udowodnił, iż pozwana uzyskała jego kosztem jakąkolwiek korzyść majątkową poza prezentami w postaci ubrań, w szczególności nie wykazał, iż doszło do jakiegokolwiek wzbogacenia pozwanej kosztem powoda. Nawet gdyby przyjąć, iż powód pomagał pozwanej finansowo w jej utrzymaniu i zakupie mebli do mieszkania, a nawet partycypował w kosztach związanych z utrzymaniem mieszkania, to musiał zdawać sobie sprawę, iż jako osoba obca, nie był zobowiązany do jakichkolwiek świadczeń w związku z utrzymaniem pozwanej. Nie wykazał również, aby spełniał świadczenia z zastrzeżeniem obowiązku ich zwrotu. Kupowanie przez powoda pozwanej ubrań oraz darowanie telewizora i starej kanapy, co zostało przez powódkę przyznane, z uwagi na łączącą wówczas powoda z pozwaną intymną relację, czyni zadość zasadom współżycia społecznego i w związku z tym nie może być podstawą roszczenia o zwrot kwot wydatkowanych na wyżej wskazane cele. Każdy bowiem mężczyzna w mocno średnim wieku, chcąc mieć romans z młodą kobietą i żyć z nią w konkubinacie, musi liczyć się z pewnymi wydatkami, chociażby na drobne upominki do jakich można zaliczyć zakup kobiecie bluzki. Żądanie zwrotu kwot wydatkowanych na upominki w ustalonym przez Sąd stanie faktycznym jest moralnie naganne, a co za tym idzie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i nie może korzystać z ochrony prawnej.
Sąd Okręgowy w Łodzi rozpoznając apelację powoda podzielił ustalenia Sądu Rejonowego w Pabianicach i uznał je za swoje. (Wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 21 października 2016 r., sygn. akt III Ca 805/16).