• Adwokat
  • Cywilne
  • Firmy
  • Mundury

 

Toruń, dnia 13 stycznia 2016 roku

Rolnik indywidualny uczestniczący w obrocie gospodarczym poprzez obrót produktami rolnymi w zakresie prowadzonej działalności wytwórczej w rolnictwie jest przedsiębiorcą i jego roszczenia wobec kontrahentów przedawniają się z upływem trzech lat (Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 października 2014 r., Sygn. akt V CSK 630/13).

Pojęcie „działalności gospodarczej” którego nie definiuje kodeks cywilny, określa się w judykaturze przez wskazanie charakteryzujących ją cech, które stanowią: profesjonalny charakter, powtarzalność podejmowanych działań, uczestnictwo w obrocie gospodarczym, podporządkowanie regułom gospodarki rynkowej (m.in. działanie w celu osiągnięcia zysku). Działanie bez zamiaru osiągnięcia zysku, a jedynie dla uzyskania wpływów na pokrycie prowadzonej działalności nie pozbawia automatycznie prowadzonej działalności charakteru działalności gospodarczej.
Definicję działalności gospodarczej na gruncie prawa publicznego, sformułowaną na jego użytek, zawiera art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r., Nr 220, poz. 1447 - dalej jako u.s.d.g.). Działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 2 u.s.d.g. jest także działalność wytwórcza w rolnictwie w zakresie upraw oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, do której jednak z mocy art. 3 u.s.d.g. nie stosuje się przepisów tej ustawy. Rolnik indywidualny wykonujący we własnym imieniu tak określoną działalność gospodarczą jest przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 u.s.d.g.

Na gruncie art. 431 k.c. rolnik indywidualny prowadzący we własnym imieniu działalność wytwórczą w zakresie upraw o wcześniej wymienionych cechach działalności gospodarczej, a wiec także działający bez zamiaru osiągnięcia zysku, jest przedsiębiorcą w znaczeniu użytym w tym przepisie. Do kategorii tej nie należą rolnicy nie uczestniczący w obrocie gospodarczym którzy prowadzą gospodarstwo rolne zaspakajające jedynie potrzeby własnej rodziny.

Każdy dochodzone roszczenie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą powoduje zastosowanie trzyletniego terminu przedawnienia przewidzianego w art. 118 k.c. Natomiast w stosunku do osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą trzyletniemu przedawnieniu podlegają jedynie roszczenia wynikające z czynności prawnych pozostających w bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 października 2014 r., Sygn. akt V CSK 630/13).